کد مطلب:980 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

چرا انسانها با اينكه مدّتهاي زيادي است زندگي كرده اند حقيقت حيات و دين براي آنان كشف نشده و همچنان در سرگرداني به سر مي برند؟ و چرا نبايد حقيقت كاملا در برابر ديدگان آنان باشد؟

انسان در اين جهان آمده تا براساس اختيار و آزادي از طريق پيمودن راه عبوديّت خداوند به كمال لائق و مناسب خود برسد و خداوند در هز مان و در هر شرائطي حجت را بر انسانها تمام كرده است اوّلا انسان داراي نيوري عقل است و با استمداد از قوّه عاقله مي تواند راه را از چاه بازشناسد. ثانياً خداوند پيامبران و رهبران الهي را براي هدايت انسانها فرستاده است تا انسانها را از حيرت ضلالت به راه رشد و هدايت رهنمون شوند بر اين اساس سرگرداني و حيرتي در كار نيست مگر براي كساني كه نخوذدهند به دنبال مكتب و آئين صحيح بروند قرآن مجيد مي فرمايد: «انا هديناه السبيل اما شاكرا و اما كفورا; ما انسان را به راه درست هدايت كرديم پس از آن يا(با حركت در راه درست) سپاسگزار

ـ82ـ
و يا(با ناديده گرفتن هدايت) به كفران و ناسپاسي خواهد گرائيد».
در آيه ديگر مي فرمايد: «قد تبين الرشد من الغي; هدايت از گمراهي آشكار و روشن است».
البته اين صحيح است كه راه خير بديهي و روشن نيست به گونه يي كه ديگر باطل هيچ گونه در برابر آن تنواند عرض اندام كمدبلكه در برابر اختلافات بينش لازم و قدرت درك و تحليل و تشخيص به انسانها داده شده است انسانهايي كه گمراه مي شوند بر مبناي تعقل و تفكّر صحيح حركت نمي كنند.

(بخش پاسخ به سؤالات )


ـ83ـ